ವ್ಯಕ್ತಿ ವಿಶೇಷ

“ಇವತ್ತು ಯಾವುದನ್ನ ಕರ್ನಾಟಕದ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಕಲೆ ಅಂತ ಕರೀತಿವಿ ಅವುಗಳೆಲ್ಲ ಪ್ರಭುತ್ವದ ಅಡಿಯಲ್ಲೆ ಸೃಷ್ಠಿಯಾದವು.ಪಂಪನಂತ ಒಬ್ಬ ಕವಿ ಅದು ರಾಜನ ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಇಡೀ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ಆಧಿಪತ್ಯಗೊಳಿಸಿದಾನೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದಾಗ ಪಂಪನನ್ನ ಮಿತಿಗೊಳಿಸಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡದಂತಾಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋದೆ ನನ್ನ ತಿಳುವಳಿಕೆ”

ಚಲಂರ ಹಳೆಯ ಬೇರುಗಳು ತೀರಾ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದ್ದಿದ್ದವು. ಅವರು ಎಚ್ಚರವಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕಾಲದ ತುದಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದರು. “ಕುಟ್ಟಿ ಜಪಾನ್”ನಂತರ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೃತಿಯನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಮಾಡಲಾಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂಬ ಕೊರಗು ಅವರನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಲೇ ಇತ್ತು.

ವಿದ್ವಾನ್ ಜಿ.ಆರ್. ಭಟ್ಟರು ಮರದೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಅಟ್ಟಣಿಗೆ ಹಾಕಿ ಅಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಗಾನ ಮೊಳಗಿದವರಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಗಾನವೃಕ್ಷದ ಬೇರುಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಗಾನಪಂಚಾಮೃತವನ್ನೆರೆದವರು.

”ನಾನು ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬರವಣಿಗೆಯ ಕತ್ತು ಹಿಚುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೇನೋ ಎಂದು ಆಗಾಗ ಅಳುಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಒಳಗಿನ ಅದಮ್ಯ ಹಂಬಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ತೆರೆದು ಬರೆಸಿತು. ಕವಿತೆ, ಕತೆ, ಕಾದಂಬರಿ, ಲೇಖನಗಳು ಬಂದವು. ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ಅರಳಿದ ಈ ವ್ಯಾಮೋಹ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ನನ್ನೊಳಗಿದೆ.”

“ಒಂದು ಕಡೆ ಜನ ಅವರ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಅವರ ಖ್ಯಾತಿ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ದುಡ್ಡಿನ ಆಭಾವದಿಂದ, ಒಂಟಿಯಾದ ನೀರಸ ಬಾಳಿನಿಂದ ಅವರ ಜೀವನ ಏರುಪೇರಾಯಿತು. ಅವರು ಎಷ್ಟು ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿಗಳಾಗಿದ್ರು ಆಂದರೆ ಎಂತಹ ಕಷ್ಟ ಬಂದಾಗಲೂ ಅವರು ತಂದೆಯಿಂದ ಕಿಲುಬು ಕಾಸೂ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ.”