ಕನ್ನಡದ ಪರಿಮಳ ಹರಡಿದ ಕೇರಳದ ಕಸ್ತೂರಿ
”ನಾರಾಯಣ ರಂಗನಾಥ ಶರ್ಮ ಹೆಸರು ಬಹಳ ಉದ್ದವಾಯಿತೆಂದು ಅದನ್ನು ಮೊಟಕಿಸಿ ನಾ. ಕಸ್ತೂರಿ ಎಂದು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡರು. ಅವರು ಕನ್ನಡ ಕಲಿತ ಮೇಲೆ ಅವರನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಿರಿ ಎಂದು ಬಿಡದೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಿ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿದವರು ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪುರವರು.”
ಕೈತಾನ್ ಎಂಬ ಸಿದ್ಧಿಗಳ ಫ್ಯಾಂಟಮ್:ಹೃಷಿಕೇಶ ಬಹದ್ದೂರ ದೇಸಾಯಿ ಬರೆದ ವ್ಯಕ್ತಿಚಿತ್ರ
“ನಾವು ಕಪ್ಪಗೆ ಇದ್ದೇವೆ ನೋಡಿ. ಅದೂ ದೇವರ ಕೊಟ್ಟ ವರಾ.ಆ ಬಣ್ಣ ಹೋಗಬಾರದು ಅಂತಲೇ ದೇವರು ನಮಗೆ ಅಡವಿಯೊಳಗ ಇಟ್ಟಿದಾರೆ.ನಾವೂ ನಿಮ್ಮಂಗ ಪೇಟೆ ಒಳಗ ತಿರುಗಾಡಿದರ ನಮ್ಮ ಬಣ್ಣ ಕಳದು ಹೋಗತೈತಿ. ಆಮೇಲೆ ನಮಗೂ ಇತರರಿಗೂ ಏನು ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಹೇಳ್ರಿ,” ಎಂದು ಕೈತಾನ್ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ.”
ನಾನು ಲಲಿತಾ ನಾಯಕ್, ಲಂಬಾಣಿ ತಾಂಡಾದಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಹುಡುಗಿ
”ನಾನು ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಬಂದು ಬರವಣಿಗೆಯ ಕತ್ತು ಹಿಚುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೇನೋ ಎಂದು ಆಗಾಗ ಅಳುಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಒಳಗಿನ ಅದಮ್ಯ ಹಂಬಲ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ತೆರೆದು ಬರೆಸಿತು. ಕವಿತೆ, ಕತೆ, ಕಾದಂಬರಿ, ಲೇಖನಗಳು ಬಂದವು. ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ಅರಳಿದ ಈ ವ್ಯಾಮೋಹ ಇಂದಿನವರೆಗೂ ನನ್ನೊಳಗಿದೆ.”
ವೈಟ್ ಹೌಸಿನ ಔಟ್ ಹೌಸ್ ವಾಸಿಯಾಗಿದ್ದ ಕನ್ನಡದ ಕೈಲಾಸಂ
“ಒಂದು ಕಡೆ ಜನ ಅವರ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಅವರ ಖ್ಯಾತಿ ಹೆಚ್ಚಿದಂತೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ದುಡ್ಡಿನ ಆಭಾವದಿಂದ, ಒಂಟಿಯಾದ ನೀರಸ ಬಾಳಿನಿಂದ ಅವರ ಜೀವನ ಏರುಪೇರಾಯಿತು. ಅವರು ಎಷ್ಟು ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿಗಳಾಗಿದ್ರು ಆಂದರೆ ಎಂತಹ ಕಷ್ಟ ಬಂದಾಗಲೂ ಅವರು ತಂದೆಯಿಂದ ಕಿಲುಬು ಕಾಸೂ ಕೇಳಿರಲಿಲ್ಲ.”
ತಾಯಿಗೆ ಮಾಬಲ ತಂದೆಗೆ ಈಶ್ವರ: ಹಿರಿಯ ಜೀವದ ಬಾಲ್ಯದ ಪುಟಗಳು
ನೀರ್ಕಜೆ ಮಹಾಬಲೇಶ್ವರ ಭಟ್ಟರು ನಿನ್ನೆಯ ಇರುಳು ತಮ್ಮ ತೊಂಬತ್ತೊಂದನೆಯ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ತೀರಿಹೋದರು. ಇಳಿವಯಸಿನಲ್ಲೂ ಓಶೋ, ಹಿಮಾಲಯ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್, ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಎಂದೆಲ್ಲ ಚುರುಕಾಗಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅವರ ಆತ್ಮಕಥೆ ‘ಅವತಾರ’ದ ಕೆಲವು ಪುಟಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ
ಎಪ್ಪತ್ತೊಂಬತ್ತರ ಚೊಕ್ಕಾಡಿಯವರ ಜೊತೆ ಮೂವರು ಕಿರಿಯರ ವಾಟ್ಸಾಪ್ ಮಾತುಕತೆ
”ಬರೆವಣಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅಡಗುದಾಣ.ನನಗೆ ನನ್ನ ಬರೆವಣಿಗೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ಭ್ರಮೆಯೂ ಇಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ನನಗೆ ಬರೆದಷ್ಟರ ಬಗ್ಗೆ ತೃಪ್ತಿಯಿದೆ. ಇನ್ನಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆಯಬೇಕಿತ್ತು ಎನ್ನುವ ಅತೃಪ್ತಿಯೂ ಇದೆ. ಹಾಗೆಂದು ನನ್ನ ಸ್ವಾಭಿಮಾನವನ್ನು ನಾನು ಎಂದೂ ಬಿಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. “
ಹೀಗಿದ್ರು ನಮ್ ಕೈಲಾಸಂ:ಇ.ಆರ್.ರಾಮಚಂದ್ರನ್ ಬರೆವ ನೆನಪುಚಿತ್ರ
ಮಹಾರಾಜಕುಮಾರ ಎಡ್ವರ್ಡ ಇವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಫುಟ್ ಬಾಲ್ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ. ಪ್ರೇಮಿಗಾಗಿ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನೇ ತೊರೆದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲೇ ಮೊದಲ ವ್ಯಕ್ತಿ ಆಗಿರಬೇಕು ಎಡ್ವರ್ಡ! ಕೈಲಾಸಂ ಗೋಲಿಯಾಗಿದ್ದರು.
ದೇವರಂತಹ ಮನುಷ್ಯ ವೈಕಂ ಮಹಮದ್ ಬಷೀರ್
ಬಶೀರ್ ಹೇಳಿದರು. ‘ಇಲ್ಲಿನ ಒಬ್ಬ ಕುಖ್ಯಾತ ಕಳ್ಳ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಾನೆ. ನನ್ನನ್ನು ಗುರು ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದು ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ಕೊಟ್ಟ ನಂತರ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಒಬ್ಬ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವ ಹುಡುಗ ಅರೆ ಹುಚ್ಚ. ಗಾಂಜಾ ಸೇವಿಸುತ್ತಾನೆ’
ಅಭಿನೇತ್ರಿ ಶಾಂತಾ ಹುಬಳೀಕರ ಅವರ ಮರಾಠಿ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಕೆಲವು ಹಾಳೆಗಳು
ನಮ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಕಾಳಜಿ ಇದ್ದರೂ ಅನ್ನ ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ಸಾಯುವುದಕ್ಕಿಂತ ಜೋಪಾನ ಮಾಡಲು ಯಾರಿಗಾದರೂ ಕೊಟ್ಟರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಲು ಮುಂದೆ ಸಾಧ್ಯವಾದೀತೆಂಬ ವಿಚಾರ ನಮ್ಮಜ್ಜಿಯ ಮನದಲ್ಲಿ ಸುಳಿದುಹೋಯಿತು