“ಇವಳು ಅನ್ನ ಮಾಡುವಾಗ
ಅಳತೆಯ ಅಕ್ಕಿ, ನೀರುಗಳ ಒಳಸೇರಿಸಿ
ಭದ್ರಪಡಿಸಿ ಮುಚ್ಚಳವ
ಮೇಲೊಂದು ಸೀಟಿಯ ಮೊಟಕಿ
ಒಂದರ ಹಿಂದೊಂದು ಹೊತ್ತಿಸುವ ಬರ್ನರ್‌ನಲ್ಲಿ
ಅನ್ನ, ಸಾರು, ಪಲ್ಯಗಳು
ಸರದಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಗಿ ಹೇಳುತ್ತವೆ ನಾನು ರೆಡಿ
ಅವಳು ಒಂದಾದ ಮೇಲೆ ಒಂದರ ಕಿವಿ ಹಿಂಡಿ
ಅವಳ ಮೊಬೈಲಿನ ಕೀಲಿಮಣೆಗಳು ಅಣಕಿಸಿ
ಎಲ್ಲವೂ ಗಪ್ ಚುಪ್”- ನೂತನ ದೋಶೆಟ್ಟಿ ಬರೆದ ಈ ದಿನದ ಕವಿತೆ
“ಅವಳ ಕರುಳಬಳ್ಳಿ ಹರಡಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ
ರಕ್ತದೋಕುಳಿ
ಸೂರ್ಯ ಇನ್ನೂ ಉದಯಿಸಬೇಕಷ್ಟೇ
ಆಗಲೇ ಮಾರಣ ಹೋಮ
ಮಗನ ದಿಟ್ಟಿ ತೆಗೆಯುವುದ ಮರೆತುಬಿಟ್ಟೆ
ಗೋಳಾಡುತ್ತಾಳೆ ಅಮ್ಮ
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ನೀರ ಬಟ್ಟಲು
ಎಲೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಅಡಿಕೆ
ಮದುವೆಯೂ, ಸಂಸಾರವೂ, ಮಕ್ಕಳೂ
ಸುಣ್ಣ ಕರಗಿ ನೀರಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ರಂಗು
ಅವನೆಲ್ಲಿ ಈಗ?”- ನೂತನ ದೋಶೆಟ್ಟಿ ಬರೆದ ಈ ದಿನದ ಕವಿತೆ
“ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೇಳಿಬಿಡುತ್ತವೆ ಆ ನಗುಗಳು
ಒಳಗಿಂದಲೇ ಛಿಮ್ಮುವುದು ಎಲ್ಲ
ಹ್ಹ ಹ್ಹ ಹ್ಹಾ…
ನರಕ- ನಾಕವೆಲ್ಲ ಇರುವುದಲ್ಲೇ!
ಇರಬಹುದು..
ಜೊತೆಗೆ ಸ್ನೇಹ ಬಾಂಧವ್ಯಗಳೂ….
ಹೊರಗಿಲ್ಲದ್ದು ಒಳಗಿದ್ದೀತೆ?”- ನೂತನ ದೋಶೆಟ್ಟಿ ಬರೆದ ಈ ದಿನದ ಕವಿತೆ
ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯ – ಕವಿತೆಯನ್ನು ಈ ಮೇಲಿನ ಗಿಳಿಮರ ಕವಿತೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ಭಾಗವಾಗಿಯೂ ಓದಬಹುದು. ಆದರೂ ಇದರ ಅರ್ಥ ಹೊಳಹು ಬೇರೆಯೇ. ಇಲ್ಲಿನ ಹಕ್ಕಿದಂಡು, ಕಪ್ಪೆ, ಈಚಲು ಮರಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದೊಂದೂ ಒಂದು ಜಗವೇ ಆಗಿಯೂ, ಒಂದೇ ಜಗವಾಗಿಯೂ ಕಂಡು ಬೆರಗಾಗುವ ಕವಿ ಮನಸ್ಸು ತುಂಬಿ ಉಮ್ಮಳಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಕಣ್ಣೀರಲ್ಲಿ ಆನಂದ ತುಳುಕಿದರೂ, ಲೋಕದ ಡೊಂಕ ನೆನೆದು ಕಳವಳಿಸುತ್ತದೆ. ಮರವನ್ನು ಶಿವನಾಗಿಸಿದ್ದು ಕವಿಗೇ ಅಚ್ಚರಿಯಾಗಿ ಶಿವಶಿವಾ… ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಯಕ್ಷಿಣಿ ಕನ್ನಡಿ ಕವಯತ್ರಿ ಜ.ನಾ. ತೇಜಶ್ರೀ ಬರೆದ ‘ಯಕ್ಷಿಣಿ ಕನ್ನಡಿ’ ಕವನ ಸಂಕಲನದ ಕುರಿತು ನೂತನ ದೋಶೆಟ್ಟಿ ಬರಹ
ಕಾದಂಬರಿ ಮನುಷ್ಯರ ಆಂತರಿಕ ಬೇಗೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ “ನೆತ್ತಿ ಸುಡುವ . . . ಬಿರುಬೇಸಿಗೆಯ” ಬೇಗೆಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ತಾರದೇ ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ; ಆಸ್ಮಾ ದುಃಖದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ…
Read More
Loading ...
