ಪ್ರವಾಸ

“ತನ್ನ ವಾದ್ಯದ ಇತಿಹಾಸ ಹೇಳುವಾಗ ಅವರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಭಾವುಕತೆ ಹಾಗೂ ತನ್ಮಯತೆ ಇತ್ತು. ಮುಳುಗುವ ಗುಣ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ತಾಳ ಮೇಳದಲ್ಲಿ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಅವರು ತಮಟೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಇಡುವಾಗಿನ ಅವರ ಬೆರಳಿನ ನವಿರು, ಮುಟ್ಟಿ ತೋರುವಾಗ ಕಲಾಕಾರನ ಹೆಮ್ಮೆ ತುಂಬಿ ತುಳುಕುತಿತ್ತು.”

”ಒಳಗೆ ಕರುಳು ಕಿವುಚಿದಂತಾಯಿತು. ಇದುವರೆಗೂ ಕಪ್ಪುಕತ್ತಲಲಿ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಬೆಳಕನ್ನು ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಹೊರಬರುವ ಸ್ವರಗಳು ಸಮಾಜವನ್ನೇ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಕೂಗಿದಂತೆ. ಎಂದಿನಿಂದಲೋ ಆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ತೂಗಿಬಿದ್ದ ಬೀಗಗಳು ತಮ್ಮ ಕೀಲಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡು… ತಮ್ಮನ್ನು ಬಂಧಿಸಿಟ್ಟು ಕೂಡಿ ಹಾಕಿದ ಗೋಡೆಗಳ ನಡುವೆ ನ್ಯಾಯದ ಕೀಲಿಯ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿದ್ದಂತೆ ತೋರಿದವು.”

“ಗಾಡಿ ಎಳೆಯುವ ಜೋಡಿ ಎತ್ತಿಗೆ ಲವಕುಶರ ಹೆಸರಿಡುತ್ತಲೇ ಸೀತೆ ಪಟ್ಟ ಪಾಡು ದೃಷ್ಯದಿಂದ ಎದೆಗಿಳಿದ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲೇ… ತಮ್ಮವರ ಕಷ್ಟದ ಹೊತ್ತುಗಳನ್ನು ನೆನೆದು, “ಸೀತಾ ಮಾತೆ ನೀಸದಂಗೆ ನೀಸಬುಟ್ಲು ಕಣ ಬಾರವ್ವ ಅವಳು” ಎಂಬ ಮಾತಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. “ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಕುಂತಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಇಲ್ಲವಂತೆ ಬಾ, ನಮ್ಮದೇನು?”