ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ ಮುರಳಿಮೋಹನ್ ಅನುವಾದಿಸಿದ ತೆಲುಗಿನ ಡಾ।। ಮಧು ಚಿತ್ತರ್ವು ಕತೆ

ಎಲಿಜಿಯಂ ಕಾಲಮಾನ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ 12:00. ಕತ್ತಲೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಾಗಿದೆ. ತಗ್ಗದ ಬಿರುಗಾಳಿ, ತೀವ್ರವಾಗಿ ಮಳೆ. ಪವರ್ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಏನೋ ಆಗಿದೆ. ನನ್ನ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ದುರ್ಬಲವಾಗಿದೆ. ನನ್ನ ಅಂಗಾಂಗಗಳು ಚಲಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ಮಳೆ ನೀರಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ ನನ್ನ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ಗಾಯಗಳಾಗಿವೆ. ಅವು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿವೆ. ಬಹುಶಃ ಇದೇ ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ದಿನ. ಇದೇ ಕೊನೆಯ ಸಂದೇಶ… ಏಕೆಂದರೆ ಕೈಗಳು, ಮೆದುಳು ಮಾತ್ರ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಮತ್ತೊಂದು ನೋಟ್…
ಕೋಡಿಹಳ್ಳಿ ಮುರಳಿಮೋಹನ್ ಅನುವಾದಿಸಿದ ತೆಲುಗಿನ ಡಾ।। ಮಧು ಚಿತ್ತರ್ವು ಕತೆ “ಸಿಂಬಯಾಸಿಸ್” ನಿಮ್ಮ ಈ ಭಾನುವಾರದ ಓದಿಗೆ

ಮಳೆ… ಎಂದಿಗೂ ನಿಲ್ಲದ ಮಳೆ.

ಮಳೆಹನಿಗಳು ಆಕಾಶದಿಂದ ಸೂಜಿಗಳಂತೆ ನೆಲಕ್ಕೆ ಇಳಿದು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಇಂಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ.

ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿನ ಕಪ್ಪು ಮೋಡಗಳಿಂದ ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು, ಬಿಳಿ ಹೊಗೆಯಂತಹ ನೀರಿನ ಪದರಗಳು ಮತ್ತೆ ತೆರೆತೆರೆಯಾಗಿ ಮೇಲೇರುತ್ತಿವೆ.

ಆ ಮಳೆಹನಿಗಳು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇರದೆ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಆ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಬೇಟೆಯಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ, ಅವರ ಮೇಲೆ ಏನೋ ತಿಳಿಯದ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವಂತೆ, ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಕ್ರೂರ ಮೃಗಗಳ ಉಸಿರಾಟದ ಸ್ಪರ್ಶದಂತಿತ್ತು. ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಮಳೆಯು ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಅವರ ಎಕ್ಸೋಸೂಟ್‌ಗಳ (Exosuits) ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಗಾಜಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ ಮುಖದ ಕವಚಗಳ (Visors) ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತಾ, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಒಂದು ದಿನವಲ್ಲ, ಎರಡು ದಿನಗಳಲ್ಲ, ಒಂದು ವಾರದಿಂದ ಇದೇ ಮಳೆ ಆ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟುತ್ತಿದೆ. ಈ ಎಲಿಜಿಯಂ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಾರ ಎಂದರೆ ಭೂಮಿಯ ಕಾಲಮಾನದ ಪ್ರಕಾರ ಆರು ತಿಂಗಳು. ಅವರ ದೇಹಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಎರಡು ಬಾರಿ ಆಹಾರ ಬೇಕು. ಈಗ ಅವರಿಗೆ ತಿನ್ನಲು ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಆಹಾರವಿಲ್ಲ. ಗ್ರಹದಲ್ಲಿನ ಮಾನವ ವಸಾಹತು ನಿವಾಸಗಳಿಂದ ಕಾಡುಗಳನ್ನು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿನ ಫರ್ನ್ (Fern) ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು, ನೆಲದಲ್ಲಿನ ಮಣ್ಣನ್ನು ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ವಾರದ ಹಿಂದೆ ಇಬ್ಬರೂ ರೋವರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೊರಟಿದ್ದರು.

ಆದಿತ್ಯ, ಗ್ರಹಾಂತರ ಜೀವಿಗಳ ಸಂಶೋಧನಾ ವಿಜ್ಞಾನಿ. ಅರವಿಂದಾ ಗ್ರಹಾಂತರ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಶೋಧಕಿ. ಇಬ್ಬರೂ ಗ್ರಹದ ಮಣ್ಣು, ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿನ ಮರದ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೂವುಗಳ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾ, ಆ ಮಾದರಿಗಳಿಗಾಗಿ ತಾವು ಇರುವ ಮುಖ್ಯ ವಸಾಹತು ಪ್ರದೇಶದಿಂದ ಬಹಳ ದೂರ ಬಂದಿದ್ದರು.

ಈ ಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಬಂದು ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯ ಮಾನವರು ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಆಲ್ಫಾ ಒನ್ ಎಂಬ ಕೆಂಪು ಕುಬ್ಜ ನಕ್ಷತ್ರದ (dwarf star) ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುವ ಗ್ರಹ. ಇಲ್ಲಿ ನೀರು, ಆಮ್ಲಜನಕ, ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಹಸಿರು ಅರಣ್ಯಗಳು, ಕೆಂಪು ಕಲ್ಲಿನ ನೆಲ, ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣು, ಕಲ್ಲುಗಳು, ಬೆಟ್ಟಗಳು ಬಹಳಷ್ಟಿವೆ. ಆಮ್ಲಜನಕ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಹೊರಗೆ ಹೋದಾಗ ಮಾತ್ರ ಆಮ್ಲಜನಕ ಮಾಸ್ಕ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ಎಕ್ಸೋಸೂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಬೇಕು. ಕಲ್ಲಿನ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಿ ಮಾನವರು ತೆಗೆಯುವ ಖನಿಜಗಳು ಅಮೂಲ್ಯವಾದವು. ಅವುಗಳನ್ನು ಇತರ ಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ಮಾರಿ ಉತ್ತಮ ಆದಾಯ ಗಳಿಸಬಹುದು. ಕಾಡುಗಳಲ್ಲಿನ ಹಸಿರು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳು ಇತರ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಇದು ಅಲ್ಲದೆ, ವಸಾಹತುಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ನೀರಿನೊಂದಿಗೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವ ‘ಹೈಡ್ರೋಪೋನಿಕ್’ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಧಾನ್ಯಗಳು, ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮಾನವಕುಲಕ್ಕೆ ಜೀವನವು ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ವಸಾಹತು ಆಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ವಾತಾವರಣವು ಭೂಮಿಯಂತೆಯೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಏಕೆ ಬಂದರು ಎಂದರೆ, ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಾತಾವರಣ ಕಲುಷಿತವಾಗಿ ಹೋಗಿದೆ. ಅನೇಕ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಜನರು ನೆಲದಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಬಂಕರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಸಹ ಆಮ್ಲಜನಕ ಮಾಸ್ಕ್‌ಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಜೀವಿಸುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಅನೇಕ ಜನರು ಕೃಷಿ ಇಲ್ಲದೆ, ಆಹಾರವಿಲ್ಲದೆ ಮತ್ತು ಬರಗಾಲಗಳಿಂದ ಮರಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಭೂಮಿ ಒಂದು ನಿವಾಸಯೋಗ್ಯ ಗ್ರಹವಾಗಿ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ಅದು ವಾತಾವರಣ ಮಾಲಿನ್ಯದಿಂದ ವೇಗವಾಗಿ ಸಾಯುತ್ತಿದೆ.

“ನನಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬೇಕು. ಈ ಗ್ರಹದಿಂದ ಓಡಿಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಆರಾಮವಾಗಿ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ, ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ತಿರುಗಬೇಕು,” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಳು ಅರವಿಂದಾ.

“ಹೇಗಾದರೂ ಭೂಮಿಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಓಡಿಹೋಗಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ನನಗೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ,” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದನು ಆದಿತ್ಯ.

ಭೂಮಿಯಿಂದ ವಲಸೆ ಬಂದ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ನೌಕೆಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಈ ಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರೂ ಅಂದಿನಿಂದಲೂ ಸ್ನೇಹಿತರು. ಭೂಮಿಯಿಂದ ಬಂದ ಈ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ ನಂತರವೂ ಅವರ ಸ್ನೇಹ ಮುಂದುವರೆಯಿತು. ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವಾಗ, ವಿದ್ಯುತ್ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಥರ್ಮೋ ರಿಯಾಕ್ಟರ್‌ಗಳ ಬಳಿ, ಹಸಿರು ಹೈಡ್ರೋಪೋನಿಕ್ ಉದ್ಯಾನವನಗಳು ಹೇಗೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವಾಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಬ್ಬರ ಸ್ನೇಹ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬೆಳೆದು ಕ್ರಮೇಣ ಗಾಢವಾದ ಪ್ರೇಮವಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟಿತು.

ಮಳೆಯು ರಭಸವಾಗಿ ಅವರ ಎಕ್ಸೋಸೂಟ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಸೂಜಿಗಳಂತೆ ಚುಚ್ಚಿ ಆ ಸೂಟ್‌ಗಳನ್ನು ಹರಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಮಳೆಯು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ಅರಣ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ, ಕೆಂಪು ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು, ಅವರ ಕಾಲುಗಳ ಸುತ್ತ ಕೆಸರು ತುಂಬಿದ ನೀರು ತೊರೆಗಳಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿವೆ. ಮಳೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಎಲಿಜಿಯಂ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಋತುಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಬರುವ ಮಳೆಗಾಲದ ಮಳೆ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ವಸಾಹತು ನಿವಾಸದ ಹವಾಮಾನ ಮುನ್ಸೂಚನಾ ಕೇಂದ್ರವು ಸಹ ಹಾಗೆಯೇ ಸೂಚಿಸಿತು.

ವಸಾಹತು ನಿವಾಸಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಕೆಲವರು ಗ್ರಹದ ನೆಲವನ್ನು ಕೊರೆಯಲು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ಕಾಡುಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಸಂಶೋಧನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದು ಉಪಗ್ರಹ ಮಾನಿಟರ್‌ನಲ್ಲಿ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಇತರ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿನ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸಹ ಅಲ್ಲಿ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಅರವಿಂದಾ ಮತ್ತು ಆದಿತ್ಯ ಮಣ್ಣಿನ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ರಹಾಂತರ ಜೀವಿಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಪುರಾವೆಗಳಿಗಾಗಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಹೊರಟು ಹಸಿರು ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ರೋವರ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೋದರು. ಆ ಗ್ರಹದ ಕಾಲಮಾನದ ಪ್ರಕಾರ ಒಂದು ವಾರದ ಹಿಂದೆ ಹೊರಟರು. ಮಳೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ತಡಮಾಡದೆ ಹಿಂತಿರುಗಲು ಹೊರಟರು. ಅವರ ಇಂಟರ್ಕಾಮ್ ಸ್ಪೀಕರ್‌ಗಳಿಂದ ಹವಾಮಾನ ಮುನ್ಸೂಚನೆಗಳು ಬರಲಾರಂಭಿಸಿದವು. “ತೀವ್ರವಾದ ಬಿರುಗಾಳಿಯ ಮುನ್ಸೂಚನೆ. ಮಳೆಯ ಮುನ್ಸೂಚನೆ. ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬನ್ನಿ. ಈ ಬಿರುಗಾಳಿ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಇರುತ್ತದೆ,” ಎಂದು.

ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಅಲ್ಲ, ಮಳೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಇದೆ. ಅವರ ರೋವರ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ದಿನಗಳಿಗೆ ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ಆಹಾರವಿತ್ತು. ಒಂದು ವಾರ ಎಂದರೆ ಭೂಮಿಯ ಕಾಲಮಾನದ ಪ್ರಕಾರ ಆರು ತಿಂಗಳು. ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು ಆಹಾರದ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ಆದರೂ ಅದನ್ನೇ ಸರಿಹೊಂದಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾಗೆಯೇ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮಳೆಹನಿಗಳಿಂದ ಶಾರ್ಟ್ ಸರ್ಕ್ಯೂಟ್ ಆಗಿ ರೋವರ್ ವಾಹನದಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನ್ ಹಾಳಾಗಿ ಅದು ನಿಂತುಹೋಯಿತು. ಮಳೆ ಇನ್ನೂ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿಲ್ಲ.

“ನಮ್ಮ ವಸಾಹತು ಮುಖ್ಯ ಕೇಂದ್ರ ಎಷ್ಟು ದೂರವಿರಬಹುದು?” ತನ್ನ ಗಾಜಿನ ವೈಸರ್ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯ ನೀರನ್ನು ಒರೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅರವಿಂದಾ ಕೇಳಿದಳು.

“ಅದು ನೋಡು ದೂರದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಧಾನ ವಸಾಹತು ಗೋಪುರ…”

ಇದು ಮೂರನೇ ಬಾರಿ. ಮಳೆಯ ಧಾರೆಗಳಲ್ಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಿಳಿ ಹೊಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತೆ ಅವರ ಮುಖ್ಯ ನಿವಾಸ ಗೋಪುರ (dome) ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಏನೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಮರೀಚಿಕೆ!

ಆದಿತ್ಯನ ಸೂಟ್ ಮೇಲೆ ತೂತುಗಳು ಬಿದ್ದು ಮಳೆಹನಿಗಳು ಅವನ ಚರ್ಮವನ್ನು ತಾಗಲಾರಂಭಿಸಿದವು. ತಾಗಿದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಉರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಗೆರೆಗಳು ಬಿದ್ದಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅವನ ಕಾಲುಗಳ ಸುತ್ತ ಕೆಸರು ಅಂಟಿಕೊಂಡು ನೀರು ಸುಳಿಗಳಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಕಾಡಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವಾಗ ಗುಂಪುಗಳಾಗಿರುವ ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳು ಅವನನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದಂತೆ ದೇಹವನ್ನು ಸವರಿದವು. ಮಳೆಯ ಧಾರೆಗಳು ಅವನನ್ನು ಕಚ್ಚಿದಂತೆ ಇದ್ದವು. ದೇಹದೊಳಗೆ ನುಸುಳಲು ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ, ಸೂಟ್‌ನಿಂದ ಅವನ ಕೈಗಳಿಗೆ, ಸ್ನಾಯುಗಳಿಗೆ, ರಕ್ತ ಪ್ರವಾಹಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಇಬ್ಬರೂ ರೋವರ್ ಬಿಟ್ಟು ಇಳಿದು, ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಆಹಾರ ಪ್ಯಾಕೆಟ್‌ಗಳನ್ನು ಒಂದು ಚೀಲದಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ, ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಭಾರವಾಗಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುತ್ತಾ ಎರಡು ದಿನಗಳಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದರೆ ಬಹಳ ಕಾಲವೇ.

ಹಠಾತ್ತನೆ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಗುಡುಗು, ಮಿಂಚು… ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಮೋಡಗಳು ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ದಟ್ಟವಾಗಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ನೆಲದಿಂದ ‘ಢಾಂ’ ಎಂಬ ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಬಿಳಿ ಆವಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬಂತು. ಇಷ್ಟೊಂದು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ‘ಗೀಸರ್’ (Geyser) ಎಂದರೆ ಬಿಸಿನೀರಿನ ಕಾರಂಜಿಯಂತೆ ನೆಲದಿಂದ ಆಕಾಶದವರೆಗೆ ಚಿಮ್ಮಿತು.

“ಇದು ಬಹಳ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಬಿಸಿ ಆವಿ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಚಿಮ್ಮುವುದು. ಇದು ಒಂದು ಥರ್ಮಲ್ ಫೌಂಟೇನ್? ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ಸಹಾರಾದಂತಹ ಮರುಭೂಮಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಗೀಸರ್‌ಗಳಂತೆಯೇ?”

ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ ಬೆಟ್ಟದಂತಹ ಪ್ರದೇಶದ ಮೇಲೆ ಏರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ಮಳೆಗೆ ಶಿಥಿಲವಾಗಿ ಬಿದ್ದ ಒಂದು ಆಶ್ರಯ (shelter) ಕಾಣಿಸಿತು. ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಸಂವಹನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಳೆದುಹೋಗಿದೆ. ಅವರ ಸ್ಪೀಕರ್‌ಗಳಿಂದ ಸಂದೇಶಗಳು ಹೋಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ಸಂದೇಶಗಳು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಆದಿತ್ಯ, “ಈ ಶೆಲ್ಟರ್ ಕುಸಿದಿದೆ. ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡೋಣ, ನಡೆ!” ಎಂದನು.

ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ನಿರ್ಜನವಾಗಿದೆ. ಬಿದ್ದುಹೋದ ಗೋಡೆಗಳು, ಚೆಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಇಲ್ಲಿನ ಮಾನವರು ಬಳಸಿದ ಉಪಕರಣಗಳು, ಮಾನಿಟರ್‌ಗಳು, ಬಂಕರ್‌ಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿವೆ. ನೆಲದ ಮೇಲೆ ‘ಠಪ್’ ಎಂಬ ಬೆಳಕಿನೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ಐಪ್ಯಾಡ್‌ನಂತಹ ಸಾಧನ ಹಠಾತ್ತನೆ ಬೆಳಗಿತು. ಯಾರೋ ಬರೆದ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ನೋಟ್ಸ್ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಂಪಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಾ ಕಾಣಿಸಿದವು.

ಎಲಿಜಿಯಂ ಕಾಲಮಾನ. 19:47 ಗಂಟೆಗಳು. ಬಿರುಗಾಳಿ ಎರಡನೇ ದಿನ. ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇನ್ನೂ ವಾತಾವರಣ ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಹೀಗೆಯೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಉಪಗ್ರಹ ದೃಶ್ಯಗಳು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ… ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಎಲಿಜಿಯಂ ಕಾಲಮಾನ 10:00 ಗಂಟೆಗಳು. ಬಿರುಗಾಳಿ ಮೂರನೇ ದಿನ. ಮಳೆಯ ರಭಸಕ್ಕೆ ಕಾಲೋನಿ ಕುಸಿದಿದೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಲೋನಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

“ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ! ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ! ಮುಖ್ಯ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಓಡಿಹೋಗಬೇಕು! ಎಲ್ಲರೂ ಓಡಿಹೋಗಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಅಪಾಯ! ಅಪಾಯ!”

ಬಿರುಗಾಳಿ ನಾಲ್ಕನೇ ದಿನ: ಎಲಿಜಿಯಂ ಕಾಲಮಾನ ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ 12:00. ಕತ್ತಲೆ. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಾಗಿದೆ. ತಗ್ಗದ ಬಿರುಗಾಳಿ, ತೀವ್ರವಾಗಿ ಮಳೆ. ಪವರ್ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ನಾನು ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಏನೋ ಆಗಿದೆ. ನನ್ನ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ದುರ್ಬಲವಾಗಿದೆ. ನನ್ನ ಅಂಗಾಂಗಗಳು ಚಲಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. ಆ ಮಳೆ ನೀರಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ ನನ್ನ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ಗಾಯಗಳಾಗಿವೆ. ಅವು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿವೆ. ಬಹುಶಃ ಇದೇ ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ದಿನ. ಇದೇ ಕೊನೆಯ ಸಂದೇಶ… ಏಕೆಂದರೆ ಕೈಗಳು, ಮೆದುಳು ಮಾತ್ರ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ, ಮತ್ತೊಂದು ನೋಟ್…

“ನಾನು ಬದುಕಿರುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ. ಹೈಪಾಕ್ಸಿಯಾ (Hypoxia) ಆಮ್ಲಜನಕ ಇಲ್ಲ… ದೇಹದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಸಿಸ್ಟಮ್‌ಗಳು ವಿಫಲವಾಗಿವೆ……”
ದುರ್ಬಲವಾಗಿ ಕೆತ್ತಿದಂತೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಹಿ. ಎಡ್ವರ್ಡ್ ಫೆ..ಲೀ..ರಿ.. ಯೋ.. ಗುಡ್..ಬೈ..

ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಐಪ್ಯಾಡ್ ಇದೆ, ಆದರೆ ಮನುಷ್ಯ ಇಲ್ಲ. “ಏನಾಗಿರಬಹುದು?” ಅರವಿಂದಾ ಮಾಸ್ಕ್ ತೆಗೆದು ಆತಂಕದಿಂದ ಕೇಳಿದಳು.
ಆದಿತ್ಯ ಹೇಳಿದನು, “ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಏನೋ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಈ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಏನೇನೋ ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ.”

ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ಗೀಸರ್‌ಗಳು ಎಂದರೆ ಆವಿ ಕಾರಂಜಿಗಳು ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ಯೋಗಿಯಂತೆ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಆವಿಯನ್ನು ಎಗರಿಸಿ ಚಿಮ್ಮಿದವು.

“ಓಡಿಹೋಗೋಣ! ಓಡಿಹೋಗೋಣ! ಏನು ಈ ಸ್ಫೋಟಗಳು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ?”

ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ ಅವರಿಗೂ ತಮ್ಮ ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ಏನೋ ಬದಲಾವಣೆ ಆದಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಸೂಟ್‌ಗಳು ಹರಿದುಹೋಗಿ ಮಳೆ ಹನಿಗಳು ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ನರಗಳು, ಕೆಂಪು ರಕ್ತನಾಳಗಳು, ಏನೋ ಜೀವಕಾಂತಿಯೊಂದಿಗೆ (Bioluminescence) ಹೊಳೆದಂತೆ ಗೆರೆಗಳಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ.

“ನಾನು ಆಮ್ಲಜನಕ ಮಾಸ್ಕ್ ಇಲ್ಲದೆ ನಡೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ನನಗೆ ಇನ್ನು ಆಮ್ಲಜನಕದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ,” ಎಂದಳು ಅರವಿಂದಾ. ಇಬ್ಬರೂ ಶಿಥಿಲವಾದ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಮತ್ತೆ ನಡೆಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಈಗ ಅವರಿಗೆ ಹೊಸ ಶಕ್ತಿ ಬಂದಂತೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ. ವೇಗವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮಳೆ ಈಗ ಕ್ರೂರವಾಗಿಲ್ಲ. ಅದು ಧಾರೆಯಾಗಿ ಅವರ ದೇಹವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.

“ದೇಹವೆಲ್ಲಾ ಹಸಿರಾಗಿದೆ, ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏನೋ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿದೆ?”

“ನನ್ನಲ್ಲಿಯೂ ನನ್ನ ನರಗಳಲ್ಲಿ, ಧಮನಿಗಳಲ್ಲಿ, ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಏನೋ ಪ್ರವಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಹೊಸ ಶಕ್ತಿ! ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿ ಕೂಡ ಬಹಳ ದೂರದವರೆಗೂ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ!”

ಮೂರು ದಿನಗಳು ನಡೆಯುವ ದೂರವನ್ನು ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದುಬಿಟ್ಟರು. ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ದೂರದಲ್ಲಿ ಈ ಬಾರಿ ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಇರುವ ಮುಖ್ಯ ಕೇಂದ್ರದ ಪ್ರಧಾನ ನಿವಾಸ ಕಾಲೋನಿ ಗೋಪುರ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ. ಈಗ ಸಂವಹನ ಸ್ಪೀಕರ್‌ಗಳು ಹಾಳಾಗಿದ್ದರೂ ಸರಿ, ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಧ್ವನಿಗಳು ಏನೋ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿವೆ.

“ಆದಿತ್ಯ, ನೀನು ಕೇಳಿದೆಯಾ? ಆದಿತ್ಯ, ನೀನು ಕೇಳಿದೆಯಾ?”

“ಹೌದು, ನನಗೆ ಕೇಳಿಸಿತು.”

“ಎಲಿಜಿಯಂನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಎಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸರಿ, ವಸಾಹತು ನಿವಾಸಿಗಳೆಲ್ಲರೂ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಆಲಿಸಿ. ಮುಖ್ಯ ಸೂಚನೆ. ಸಹಜೀವನ! ಸಿಂಬಯಾಸಿಸ್! (Symbiosis!) ಪ್ರೋಟೋಕಾಲ್ ತುರ್ತು ಪರಿಸ್ಥಿತಿ…”

ಆ ಕ್ಷಣ ಆದಿತ್ಯನಿಗೆ ಮೆದುಳಿನಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಬಾಂಬ್‌ಗಳು ಸ್ಫೋಟಿಸಿದಂತೆ, ನೂರು ಮಿಂಚುಗಳು ಹೊಳೆದಂತೆ, ಗುಡುಗುಗಳು ಗುಡುಗಿದಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ಅವನ ರಕ್ತನಾಳಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಶಕ್ತಿ ಉಜ್ವಲವಾಗಿ ತಿರುಗುತ್ತಿದೆ.

“ಅರವಿಂದಾ! ಈ ಗ್ರಹ ಎಲಿಜಿಯಂ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ತಿರುಗಿಬೀಳುತ್ತಿದೆ!”

“ಅಂದರೆ?”

“ಈ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಂದು ವಲಸೆ ಇದ್ದು ಈ ನೆಲವನ್ನು ಅಗೆದು ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲಿನ ಅದರ ಹಕ್ಕಿನ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು, ಮರಗಳು, ನೆಲ, ಖನಿಜಗಳನ್ನು ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆದು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅದಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಈ ಗ್ರಹ, ಈ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿನ ಪ್ರಕೃತಿ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ತಿರುಗಿಬೀಳುತ್ತಿವೆ!”
“ನಮ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಜೀವರಾಶಿಗಳು ಸಿಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ?”

ಆದಿತ್ಯನ ಧ್ವನಿ ಈಗ ಒರಟಾಗಿ ಒಂದು ಗ್ರಹಾಂತರ ಜೀವಿಯ ಧ್ವನಿಗೆ ಬದಲಾಗಿಹೋಯಿತು.

“ಅರವಿಂದಾ, ಅವು ಥರ್ಮಲ್ ಫೌಂಟೇನ್‌ಗಳು ಗೀಸರ್‌ಗಳಲ್ಲ! ಆ ಆವಿ ಆವಿ ಅಲ್ಲ! ಅವು.., ..ಅವು…”

“ನಿಜ. ನೀನು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಊಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ!” ನಿಜವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡ ಆಶ್ಚರ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ಸಂಶೋಧಕಿ ಅರವಿಂದಾ ಕಿರುಚಿದಳು.

ಅವಳ ಧ್ವನಿ ಕೂಡ ಈಗ ಒಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರಾಣಿಯ ಧ್ವನಿಯಂತೆ ಒರಟಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು.

“ಈ ನೆಲ ಕಲ್ಲಿನ ನೆಲವಲ್ಲ. ಈ ಕಾಡುಗಳು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳ ಕಾಡುಗಳಲ್ಲ. ಇವೆಲ್ಲವೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳೇ!”

ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ, ಹಿಂದೆ ಇದ್ದ ಕಾಡುಗಳೆಲ್ಲಾ ಜೀವಕಾಂತಿಯೊಂದಿಗೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಹಸಿರಾಗಿ ಬೆಳಗಿ ಆರುತ್ತಿದ್ದವು. ಕಾಡುಗಳ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಹಸಿರು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳು ಮಳೆ ಮತ್ತು ಗಾಳಿಗೆ ತಲೆಗಳನ್ನು ಆಡಿಸುತ್ತಿವೆ. ಈಗ ಅವು ಸ್ನೇಹಪೂರ್ವಕವಾಗಿವೆ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಭಯಪಡಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಂದೂ ಅನಿಸಿತು.

ನೆಲದಲ್ಲಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು ಗೀಸರ್‌ಗಳಲ್ಲಿನಿಂದ ಏರೋಸಾಲ್ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಎಂದರೆ ಆವಿಯಂತೆ ಮೋಡಗಳೊಳಗೆ ಹೋಗಿ ಮಳೆಯ ಧಾರೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಸುರಿಯುತ್ತಿವೆ. ಎಲಿಜಿಯಂ ನೆಲದಲ್ಲಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು ಅಗೆಯುವಿಕೆ (mining) ಕಾರಣದಿಂದ ಚದುರಿಹೋಗಿರಬಹುದು? ಅವು ನಮ್ಮನ್ನು ಅವುಗಳಂತೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ. ನಾವು ಅವುಗಳಂತೆ ಬದಲಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಬಲ್ಲೆವು!”

ಇಂಟರ್ಕಾಮ್ ಕಿವಿಗಳಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಗಳು ಕೇಳಿಸತೊಡಗಿದವು.

“ಮಾನವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಎಚ್ಚರಿಕೆ! ಎಲಿಜಿಯಂನೊಂದಿಗೆ ಸಹಜೀವನ ಮಾಡಿರಿ! ನಾವೆಲ್ಲಾ ಈ ಗ್ರಹದ ಜೀವಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತುಹೋಗಬೇಕು! ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದವರು ತಮ್ಮ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿರೋಧಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನ ಅಂತ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಗ್ರಹದ ದಾಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನಗಳು, ಆತ್ಮಗಳು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ‘ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಆರ್ ಪೆರಿಷ್’ (Adjust or Perish). ಈ ಜೀವರಾಶಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಹಕರಿಸಿ! ಅಥವಾ ನಾಶವಾಗಿಹೋಗಿರಿ!”

ಇಬ್ಬರೂ ಓಡುತ್ತಾ ಮುಖ್ಯ ನಿವಾಸದೊಳಗೆ ಹೋಗಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಯದಂತೆಯೇ ಅವರ ದೇಹಗಳು ಹಸಿರು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳಂತೆ ತಯಾರಾಗಿಹೋಗಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಮಾನವರ ಕಣ್ಣುಗಳು, ಕಾಲುಗಳು, ಕೈಗಳು ಇದ್ದವು!!!

ಕಾಲೋನಿಯ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತ ಹಸಿರು ಫರ್ನ್ ಸಸ್ಯಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಾ ತಿರುಗುತ್ತಿವೆ! ಅವಕ್ಕೂ ಮನುಷ್ಯರ ಕಾಲುಗಳು, ಕೈಗಳು, ಕಣ್ಣುಗಳು ಇವೆ. ಅವು ಮಾನಿಟರ್‌ಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿವೆ.

ಅರವಿಂದಾ ಮತ್ತು ಆದಿತ್ಯ ಈಗ ಎರಡು ಸಸ್ಯಗಳು. ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ನೋಡಿಕೊಂಡರು. ಕಣ್ಣುಗಳು ಕೆಂಪಾಗಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿವೆ. ಹಸಿರಾಗಿ ಬೆಳಗುತ್ತಿರುವ ದೇಹಗಳ ಧಮನಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಶಕ್ತಿ ಲಭಿಸುತ್ತಿದೆ. ಈ ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಆಲ್ಫಾ ಒನ್ ಕೆಂಪು ಕುಬ್ಜ ನಕ್ಷತ್ರದಿಂದ ಬರುತ್ತಿರುವಂತಿದೆ.

“ನಾವು ಸಸ್ಯಗಳು. ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು. ದ್ಯುತಿಸಂಶ್ಲೇಷಣೆ (Photosynthesis) ಮೂಲಕವೋ, ಅಥವಾ ಬೇರೆ ಜೀವಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲಕವೋ ಬದುಕುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ನಮಗೆ ನೆನಪಿನ ಶಕ್ತಿ, ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಮಾನವ ಅವಯವಗಳು ಕೂಡ ಇರುತ್ತವೆ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ನಾವು ಬದುಕಬೇಕಾದರೆ ಬದಲಾಗಲೇಬೇಕು. ಬದಲಾಗಿಬಿಡೋಣ, ಹೊಸ ಜೀವನಕ್ಕೆ. ಈ ಎಲಿಜಿಯಂ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ,” ಎಂದಳು ಅರವಿಂದಾ.

ಮಳೆ ನಿಂತುಹೋಯಿತು.

ಮಾನಿಟರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಪರದೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿಳಿ ಧೂಳಿನಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು ಆಕಾಶ ತುಂಬಿ ಕಾಣಿಸಿದವು.

ಅದು ಮಳೆ ಅಲ್ಲ. ಅವು ಮಳೆಹನಿಗಳು ಅಲ್ಲ.

ಗ್ರಹಾಂತರ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳ ಧಾರೆಗಳು ಗ್ರಹದಲ್ಲಿನ ಮಾನವರ ದೇಹಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿ ಅವರನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿವೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಗ್ರಹದಲ್ಲಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳ ಶಕ್ತಿ ಎರಡೂ ಸೇರಿ ಸಹಜೀವನ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿವೆ.

ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಅವುಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಹಜೀವನ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅಂತ್ಯ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ.

ಸಿಂಬಯಾಸಿಸ್ ಮುಗಿಯಿತು.