ಮಾಲಕೀತನದ ದುರಾಸೆಯಿಂದಾಗಿ, ಗೊತ್ತಿರುವ ಚೌಕಟ್ಟುಗಳಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸುವ ಹಟದಿಂದಾಗಿ ಹುಡಿಗೊಳ್ಳುವ ದಾಂಪತ್ಯ ಜಯಂತರ ಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಬಾರಿ ಬಂದಿದೆ. ಒಂದು ಮದುವೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಇನ್ನೊಂದು ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ದಗಡೂ ಇದ್ದಾನೆ.

ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಒಂದು ವಿಚಾರ ಅಂದರೆ ಈ ರಾವು ಬಿಡಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ವರ್ಣನೆ ದೇವನೂರು ಮಹಾದೇವರ ಒಂದು ಕತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇದೆ. ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಗೂ ದಲಿತನಿಗೂ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಆಚರಣೆಗಳಿವು. ಇಲ್ಲಿ ರಾವು ಬಿಡಿಸುವ ಹಬ್ಬವನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.

ಒಂದು ಕಥಾ ರೂಪಕವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಗಣರಾಜ್ಯದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ. ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳ ಹಿಂದೆ ಡಾ. ಹಮೀದ್...

ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಫೋನು ಕಿಣಿಕಿಣಿ ಎಂದು ‘ನಾನು ಅಶೋಕರೀ’ ಎಂದಾಗ ಮಾಮೂಲಿನಂತೆ ‘ಹೊ. ತಂದೆ ಹೇಗಿದ್ದಾರೆ?’ ಅಂತ...

ಕಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಗಂಗೆಯಂತೆ ನೇಪಾಲದಲ್ಲಿ ವಾಗ್ಮತೀ ನದಿ. ನದಿಯ ಅಲ್ಲೇ ಆಚೆ ಸ್ಮಶಾನ. ಶಿವನೆಂಬವ ಸ್ಮಶಾನವಾಸಿಯಲ್ಲವೇ? ಅಲ್ಲಿ...